vul je zoekterm in en druk op enter om te zoeken

Walter

vader van Emma (Dochter, 15 jaar)
Walter is vertaler en papa van een zoon en een dochter. Emma heeft borderline en ze is lesbisch. Een keer heeft ze zichzelf zo diep gesneden dat het zelfmoordpoging leek. Emma doet haar best om te terug zin te krijgen in het leven. Maar het blijft een strijd.

... over iets algemeen

Mijn dochter zei: “Ja, wij hebben altijd over heel veel dingen gepraat, maar nooit over het gevoel dat daarbij hoorde.” En dan had ik zoiets van: ja, dat is misschien wel waar. Zo van als er een programma was over, ja ik weet niet, over tienerzwangerschappen, wij praatten daar dan wel over, maar zo het gevoel dat daar dan bij hoort, als je in die situatie komt. Daar hebben wij het eigenlijk nooit over. Dus wij hebben altijd het idee gehad dat wij open en over alles konden praten en er wordt hier ook dikwijls over van alles gepraat, maar dat is eigenlijk enkel de praktische kant die in de meeste gevallen toch terug naar boven komt, ja.

... over

Ja, ge hebt uw principes over opvoeden maar ja, ge gooit die overboord. Ge geeft toe. Ge wilt geen ruzie, ge wilt ze niet boos maken… en ze weet dat hé. Dan zegt die: "ik vraag het wel aan mama of opa."

... over werk

Die zondag dat ze een poging had gedaan, ik zei: "Zet mij maar op een week verlof." Maar mijn bazin zei: "Nee, dat wil ik niet, gij gaat gewoon naar de dokter en gij laat u ziekteverlof voorschrijven zolang als gij nodig hebt." Ik zei "Ja, maar niet langer dan 14 dagen," want ik denk ook: 'Als ik werk dan verzet ik mijn zinnen.'

... over sociaal leven

Mijn moeder, mijn vrienden, iedereen waarvan ik wist van: ‘Oké, daar kan ik… daar vind ik het juiste oor.’ Eigenlijk heb ik hetzelfde gedaan als mijn dochter: blijven zoeken bij wie ik terecht zou kunnen en dan uw pijlen richten en… hopen dat het goed aankomt.

... over emotioneel

Als ik laat moet werken, dan kan mijn vrouw niet gaan repeteren. Er moet steeds iemand thuis zijn, als hij er is.

... over zelfzorg

Euh… ik dénk dat, zo helemaal in het begin als ik zo die eerste krassen begon te zien, dat ik toch ook wel mijn kop in het zand heb gestoken. Denk ik nu achteraf, hè. Ge dénkt dat ge daarmee bezig zijt maar eigenlijk… Ge wilt het niet weten, ge ontkent het.

... over zelfzorg, emotioneel

We gaan misschien iemand verliezen die heel dierbaar is. En we hebben hulp nodig, hè, psychologische… Niet één keer dat we ons verhaal kwijt kunnen, maar regelmatig opnieuw…

... over suïcide

Ondanks haar zelfmoordgedachten wil ze nog altijd leven. Het is een strijd voor een leven zonder pijn.

... over signalen

Zij heeft alles verteld aan een leerkracht die ze vertrouwde.

... over omgaan met problemen - kind

Ze heeft een cursus mindfulness gevolgd en dat ging wel goed.

Ze krast. En als ze krast dieet ze, allé, dan hongert ze zich uit.

En dan zei mijn dochter: "Ik heb mijn ‘dossier’ mee." Alles wat ze tot nu had verzameld zat daarin. Informatie over zelfmoord. En zij heeft een lijst gemaakt van noodnummers: de Zelfmoordlijn, Awel, mijn nummer, het nummer van haar zus, het CLB… heeft ze allemaal…

Ze zocht op wat ze kon doen in de plaats van krassen zodat ze geen littekens had. En dan heeft ze een meisje leren kennen die zei: “Ik wil niet krassen voor de pijn maar om te voelen dat ik leef. Daarom teken ik met pen levende dingen op mijn arm.” En nu doet zij dat ook. Als het niet gaat met haar, dan heeft ze heel haar arm volgetekend.

We moeten verder, he. Ze heeft het, ja, we moeten verder. En ik zeg altijd: “De dagen dat ze goed is, moeten we blij zijn.” Zoals dat ze nu bijna drie weken goed was, was ik ik-weet-niet-hoe content. Ik geniet dan van de dagen dat het allemaal goed is. Op een moment dat het minder gaat, ja, dan zullen we wel zien, he. En dan moeten we ook verder.

... over gezin

Ik zit nu al een beetje met de vrees: hoeveel kunnen wij allemaal nog aan als gezin.

... over gezin, partner

Bij ons heeft ieder zo zijn taak of zijn rol. Ik meer praktisch en mijn vrouw meer emotioneel. En dat gaat goed. Alhoewel, nu komt natuurlijk alles bij haar terecht. Maar ik weet niet of het nu, in deze crisissituatie, verstandig is om daar verandering in te brengen.

... over broer zus, gezin

Haar broer weet wel dat ze niet goed is en dat ze terug opgenomen is maar hij weet niet wat er gebeurd is, hier thuis, de zelfmoordpoging. En dat wil ik ook niet, dat die dat weet, want die jongen, die gaat helemaal ten onder.

Elke dag terug naar school, met hernieuwde moed alsof er niets gebeurd is. Dat is ook niet gemakkelijk, he. Het is altijd de zus die het moeilijk heeft maar hij lijdt daar ook onder. Dan vergeet hij zijn boeken of taak en dan heeft hij een nul. We zouden vaker begrip moeten hebben, hem ophemelen, zo.

En Joris, de oudere broer, is dan kwaad, uit zijn angst en verdriet. “Heb je weeral gekrast!?” en “Ge moet volhouden! Ge moet u niet laten gaan!” en zo.

Hij is beschaamd. Ja zeker. De littekens, de opname in de psychiatrie… hij wil niet dat anderen dat weten van zijn zus.

Ja, als zij soms eens een keer heel kortaf geweest is… euh… tegenover haar broer – als er al een keer conflict is, achteraf zeg ik wel van: “Kijk, Emma zit op dit moment heel slecht, voelt zich heel slecht vandaag. Zij zit heel slecht in haar vel.” Ik probeer dat dan wel wat te kaderen.

`
`
Sluiten